Қаңғадың бөмені шүрекіңмен қалап, бақыттың апалап, ағалап
Сорадың бөмені көздерінді жұмып, түнде тоға қылап
Жолық сақ болмайма шүрекке, жолғайда көрмеген кеудеке
Мағаббан қоңдайма жайдары жаңға бір өзінде
Барма күл көркінгеп бағытты мен сені тәл кәзіп
Бұл келімесін бағын жаным ер кел әшіпте, ер керегіңді сақтап қалайын тегесінде